Als er één groot onderzoek van de laatste jaren op mij veel indruk heeft gemaakt, dan is het wel het onderzoek naar het voorspellen van de beurs door financieel directeuren. Als zij dachten dat de beurs omhoog zou gaan, dan gingen de koersen juist omlaag en andersom. De beurs blijkt dus veel te wispelturig om een goede voorspelling te doen. De daling en stijging hangt namelijk af van heel veel factoren.

Wat valt van dit Amerikaanse onderzoek te leren?

De belangrijkste les van het onderzoek is dat de financieel directeuren van tevoren ervan overtuigd waren dat zij uitstekend in staat waren om een goede voorspelling te doen; zij waren namelijk financiële experts. Uit dit onderzoek blijkt dat het tamelijk risicovol is om te dénken dat je iets weet zonder dat je het zeker weet. Ben jij je daar bewust van?

Hoe zit het bij jou?

Ben jij iemand die veel informatie verzamelt voordat je een besluit moet nemen? Of voel je jezelf een expert op het gebied waar je over moet beslissen en beslis je op intuïtie? Het vergt heel veel oefening om op je intuïtie te kunnen vertrouwen en te beslissen zonder extra info of zonder dat je diep hoeft na te denken. Natuurlijk kan het wel, neem bijvoorbeeld autorijden. Dat doe je automatisch en daarbij neem je heel wat microbeslissingen zonder er lang bij stil te staan. Maar bij het nemen van een belangrijk besluit met een grote impact kan dat anders liggen… Dus vraag jezelf af: heb ik echt zoveel ervaring opgedaan met het onderwerp waarover ik ga beslissen dat ik op mijn intuïtie mag vertrouwen? Als dat zo is, beslis dan. In alle andere gevallen is het verstandiger om de feiten op te zoeken.

Er speelt nog iets anders…

Sociaal wenselijke antwoorden van de mensen om je heen kunnen je besluit ook op een verkeerde manier beïnvloeden zonder dat je het in de gaten hebt. Hoe komt dat? Voor het antwoord op deze vraag is het goed om ook de hand in eigen boezem te steken. Vaak zie ik dat managers en directeuren het liefst van hun medewerkers een helder, duidelijk en kordaat antwoord krijgen. Ze willen niet horen dat iets nog veel ‘mitsen en maren’ heeft of dat de betreffende medewerker het ook niet weet. Hun medewerkers willen graag aan die wens voldoen en dus geven ze informatie die gebaseerd is op intuïtie en/of ervaring. Maar niet op feiten. Herken je dat?

Als je je in 2018 als directeur of manager van deze twee mechanismes bewust bent, dan heb je al een hoop gewonnen…

Ps een interessant boek over dit onderwerp is trouwens ‘Thinking fast and slow’ van Nobelprijswinnaar Daniel Kahneman.

Reageren? Of wil je gewoon eens bijpraten?

Remco Reitsma
ProjectReports

Tel. 06 – 53 24 77 43