In sommige werelddelen staat de wereld letterlijk in brand. Dagelijks horen we over oorlogen, klimaatverandering, natuurrampen en nog veel meer ellende. Daarvoor mogen we onze ogen niet sluiten. Sterker nog, ik geloof dat ieder individu invloed heeft op een idealere en betere wereld. Vandaar dat ik deze keer besloten heb om buiten de bestaande kaders te denken en eens wat positiviteit in te brengen.

Hoe mooi zou het zijn als…
… afspraken worden nagekomen en niet alleen genoteerd; … we het met elkaar eens zouden zijn, zodat er niet gestreden hoeft te worden; … beloftes en toezeggingen altijd worden uitgevoerd; … dat ‘We gaan er iets aan doen’ niet zou bestaan, omdat het al gedaan is; … dat ‘het gekozen beleid’ in elke vergaderkamer hetzelfde zou betekenen; … ‘zeggen’ bijna altijd ‘doen’ betekent.

Prachtig toch?

De realiteit
Helaas is de realiteit anders, omdat we mensen zijn. Het ‘bewust kunnen denken’ kent ook negatieve bijwerkingen. Ik heb er een aantal voor je opgeschreven:

• Er bestaan enorm veel nepberichten die de waarheid vervagen. De ‘echte’ waarheid is dat we steeds minder weten wat waar is.
• ‘Hoogste prioriteit’ betekent in de uitvoering vaak langdurige gesprekken, het onvermogen om besluiten te nemen, of de onwil om zelf actie te nemen. Zodat het ineens te laat kan zijn.
• Iedereen is het ergens mee eens, totdat het plotseling persoonlijk niet goed uitkomt. Meer windmolens vinden we allemaal heel goed, maar niet in jouw achtertuin.
• Organisaties communiceren trots dat zij maatschappelijk verantwoord ondernemen, terwijl de salarissen en aanvullende bonussen van topbestuurders de pan uit rijzen.
• We zeggen onderdeel te zijn van ‘de westerse maatschappij’, maar bondgenoten laten elkaar steeds vaker vallen, of zelfs volledig in de steek.

Is er een remedie?
Dit soort menselijk gedrag komt overal voor; in de politiek tijdens de kabinetsformatie, een vergadering in het bedrijfsleven, maar ook in privésituaties. Mijn persoonlijke conclusie is dat we er allemaal niet beter van worden. Een remedie, zie het als een wens, is dat we elkaar op ons gedrag blijven aanspreken. Gewoon omdat wij dat in een democratie gelukkig kunnen en er vanuit de dialoog mooie dingen ontstaan.

Net iets vaker er aan denken dat ‘afspraak is afspraak’ van grote waarde is helpt ook. Anders heeft het ook geen zin om structuur aan te brengen, iets voor een ander vast te leggen, te beschrijven of om actie te vragen.

Hoe ziet voor jou een ideale wereld eruit?

Remco Reitsma– ProjectReports – Tel: 06 – 53 24 77 43 – [email protected]